من فکر می کنم او از جهان کورها آمده و مجبور است دوباره پس از کورشدن به آنها برگردد. من درهای بسته ی کلیسا را تصور می کنم و کلیسایی خالی با مجسمه ها و نقاشی ها را یکی پس ازدیگری می پیماید و به بالاترین نقطه محراب می رود و نقاشی ها و مجسمه ها را با گره کوری که به دستمال می زند کور می کند. به طوری که گره باز نمی شود. دوبار چشمان نقاشی ها را رنگ سفید می زند تا شب سفیدی را که در آن غرق هستند سپیدتر کند.
این کشیش یقینا بزرگترین بی حرمتی تمام قرون و مذاهب را مرتکب شده است که به اینجا آمده و کفر آشکاری را به خداوند نسبت می دهد…