داستان با ترافیک در یک دوراهی شروع می شود. راننده اتومبیل ناگهان نابینا می شود. به زودی ، افراد دیگر ، که همه بیماران یک چشم پزشک هستند ، دچار نابینایی می شوند. پزشک چشم های آنها را معاینه می کند و می یابد که چشم های آنها کاملا سالم است ، اما آنها چیزی نمی بینند. جالب اینجاست که برخلاف نابینایی که همه چیز سیاه است ، همه این افراد دید سفید دارند و ……………..
در پایان همسر دکتر که ناجی جامعه است از دکتر می پرسد چرا کور شدیم؟ دکتر جواب می دهد من نمی دانم ، اما شاید روزی بفهمیم. همسر دکتر پاسخ می دهد آیا می خواهید نظر من را بدانید؟ من فکر می کنم ما نابینا نیستیم ، ما نابینا هستیم ، نابینا هستیم اما بینیم ، نابینا که می تواند ببیند اما نمی بیند