“کلیله و دمنه” نام کتابی است که اصل آن هندی بوده و در زمان های پیشین یعنی همزمان با سلسله ساسانیان به دستور انوشیروان پادشاه ساسانی، از زبان سنسکریت به زبان فارسی پهلوی که زبان رسمی آن دوره بوده، ترجمه شد. داستانها اغلب از زبان حیوانات به خصوص دو شغال به نامهای کلیله و دمنه نقل شده است.