مهاتما گاندی، نامی آشنا برای تمام آزادی خواهان جهان است. مردی که نه‌تنها یک رهبر سیاسی که یک رهبر معنوی بود و هندوستان را درراه آزادی از استعمار انگلیس رهبری کرد. او پدر ملت هند یا باپو نامیده شد. روز تولد گاندی را در هندوستان به نام گاندی جایانتی می‌شناسند و هرساله این روز را جشن می‌گیرند. در اینجا گوشه‌هایی از زندگینامه‌ی این رهبر بزرگ را مرور می‌کنیم.مهاتما گاندی با نام کامل مهانداس کارامچاند گاندی سال 1869 در هندوستان متولد شد. خانواده‌ی او از پیروان آیین هندو بودند و او از کودکی در بستری عاری از خشونت گیاه‌خواری، حمایت از حیوانات و محترم شمردن آن‌ها و همچنین روزه‌داری برای خودسازی را یاد گرفت. او مانند سایر هم‌کیشانش در سن بسیار کم یعنی سیزده‌سالگی ازدواج کرد. او در سن 18 سالگی از دبیرستان فارغ‌التحصیل شد و در نوزده‌سالگی درحالی‌که چهار فرزند داشت به انگلستان رفت و در شهر لندن به تحصیل در رشته‌ی حقوق مشغول شد. زندگی گیاه‌خواری او در لندن خالی از دردسر نبود، او درنهایت به انجمن خام‌خواران در لندن پیوست. پس از چند سال در لندن به آفریقای جنوبی رفت و در این کشور وکالت می‌کرد. در همین سال‌ها بود که اندیشه‌های آزادی‌خواهانه و مبارزه با ظلم و استعمار در او شکل گرفت و درنهایت درحالی‌که سرش پر از فکرهای بزرگ برای کشورش بود به هندوستان بازگشت.پس از بازگشت به هندوستان او فعالیت‌های استقلال خواهانه‌اش را آغاز کرد و مقاله‌های زیادی درباره‌ی استعماری که غرب به جهان سوم تحمیل می‌کرد نوشت. مقالاتی که بارها برای او دردسر آفرید و او را روانه‌ی زندان کرد.
اولین اقدام عملی گاندی تحریم کالاهای خارجی بود. فعالیت‌های او باعث شد او به یک دوره‌ی 6 ساله زندان محکوم شود؛ اما به دلیل ابتلا به آپاندیس پیش از پایان محکومیتش از زندان آزاد شد. دوره‌ی زندان برای او دوران پرثمری بود و گاندی توانست مطالعات بسیاری روی اندیشه‌های اندیشمندان بزرگ جهان انجام دهد. همچنین این دوران تأثیر عمیقی بر روحیات او گذاشت و او را که از پیش هم ساده‌زیست و گیاه‌خوار بود بیشتر به‌سوی این ارزش‌ها سوق داد. گاندی تا پایان عمرش از این ارزش‌ها دست نکشید و هیچ‌گاه زندگی‌اش به زرق‌وبرق و تجمل آلوده نشد.
گاندی هندوستان را به شیوه‌ی نافرمانی مدنی از دست انگلیسی‌ها درآورد یکی از مشهورترین حرکت‌های او شرکت در راهپیمایی نمک در سال 1930 بود که باعث شد قانون مالیات نمک بی‌اعتبار شود. این سرآغاز راهی بود که هندی‌ها توانستند با استفاده از آن در سال 1947 استقلال کشورشان را به دست آورند.پس از استقلال هندوستان چالش دیگری پیش روی گاندی قرار گرفت. اختلافات داخلی‌ای که باعث شد هندوستان به دو بخش هند و پاکستان تجزیه شود. گاندی تلاش زیادی کرد میان بخش مسلمان‌نشین و هندوی هندوستان صلح برقرار کند اما درنهایت نتوانست این مردم را آشتی دهد و صلح را برقرار کند… درنهایت پس از آواره شدن و کشته‌شدن تعداد زیادی از مردم هندوستان تجزیه شد و پاکستان اعلام استقلال کرد. گفته می‌شود گاندی این روز را به نشانه‌ی سوگواری روزه گرفت و تمام‌روز را به عبادت پرداخت.
مهاتما گاندی ازجمله کسانی بود که زبان اسپرانتو را به‌عنوان زبانی بی‌طرف ستایش می‌کرد و معتقد بود انگلیسی نباید زبان بین‌المللی باشد، بلکه زبانی باید برای این کار به کار برود که متعلق به ملت خاصی نباشد. او دراین‌باره گفته است: «من طرفدار یک تقویم واحد برای تمام دنیا، یک واحد پول مشترک برای تمامی کشورها و یک‌زبان کمکی جهانی مانند اسپرانتو برای همه‌ی مردم جهان هستم.»
