مکتوب اثری از پائولو کوئیلو، نویسنده توانا و مشهور برزیلی است که او را به دلیل آثار پر رمز و رازش و به خصوص کتاب کیمیاگر میشناسند.
مکتوب شامل نوشتههای کوتاه، و نگرش ها و برداشتهای کوئيلو از جهان هستی و زندگی است که پائولو آنها را از فرهنگها و ملل مختلف الهام گرفته است. این نوشتهها را کوئيلو در روزنامه فولیا منتشر میکرده است. کوئيلو در پاسخ به آنهایی که مکتوب را یک پندنامهخواندهاند میگوید: «این کتاب پندنامه نیست بلکه تبادل تجربه است؛ سرانجام، کتابهایی که من آنها را خوانده و یا داستانهایی که در هر حال متعلق به میراث روحانی نسل بشر هستند و مورد استفاده من قرار گرفته اند.»
کوئيلو درباره محتوای کتاب هم گفته است که قسمت اعظم آن را مدیون همزیستی یازده ساله با استادش و بهرهگیری از آموزههای او است.
بخشی از کتاب
شبی پیری با مریدانش خلوتی داشت. مراد از مریدان خواست که آتشی بیفروزند تا بتوانند بر گرد آن بنشینند و قدری سخن بگویند.
مراد گفت: «طریقت معنوی همچون آتشی است که در برابر ما میسوزد. کسی که میخواهد آتشی بیفروزد باید ابتدا دود نامطبوعی که تنفس را بر او دشوار میسازد و اشک به چشمانش میآورد، تحمل کند. بدینگونه است که ایمانش باز سر برمیآورد. اما وقتی آتش شعلهور شد، دود ناپدید میشود و شعله و گرما و نور مطبوعی ایجاد میکند.»
یکی از مریدان پرسید: «اگر شخص دیگری آتش را برایمان بیفروزد چطور؟ یا کمکمان کند که از دود اجتناب کنیم؟»
مراد گفت: «کسی که چنین کند، مرشدی واقعی نیست. مرشد واقعی باید بتواند آتش را به هر جایی که بخواهد ببرد یا هر وقت که خواست آن را خاموش کند. و از آنجا که به هیچکس آتش افروختن نیاموخته است، ممکن است همه را در تاریکی رها کند.»
درباره نویسنده
پائولو کوئلیو (به پرتغالی: Paulo Coelho) (زاده ۲۴ اوت ۱۹۴۷) نویسنده معاصر برزیلی است. رمانهای او بین مردم عامه در کشورهای مختلف دنیا پرطرفدار است. او از سال ۲۰۰۷ سفیر صلح سازمان ملل در موضوع فقر و گفتگوی بین فرهنگی است. وی همچنین از مدافعین آزاد شدن مواد مخدر مانند ماری جوانا و کوکائین است، زیرا ممنوع بودن را علت جذابیت آنها برای تجربه کردن میداند، تجربه ای که برای خودش تلخی فراوان به همراه داشت.